Niegasnące Słońce La Platy - AAR

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 0

Wprowadzenie do modyfikacji Kaiserreich

Ustawienia: http://puu.sh/lgMs4/776065421d.jpg

Modyfikacja: Kaiserreich

Scenariusz: Kaiserreich

Aby zrozumieć okoliczności powstania La Platy należy cofnąć się do roku 1915. Żeby przyswojenie prezentowanej treści było łatwiejsze poniżej zaprezentowany zostanie fragment przemówienia kaisera:

„Ja i cały naród niemiecki przepraszamy za niefortunne zdarzenie, jakim było zatopienie amerykańskiego statku HMS Lusitania. Całą winę za ów incydent należy zrzucić na Brytyjczyków, którzy zaczęli upodobniać wygląd swoich statków handlowych do jednostek amerykańskich. Nie chcąc, aby nasi wrogowie zdołali rozszerzyć swoją propagandę znoszę nieograniczoną wojnę podwodną”.

Był to niewątpliwie sukces ententy, która mogła teraz handlować bez obawy o swoje statki. Jednakże został on przysłonięty przez walki o Verdun i porażkę armii francuskiej podczas ofensywy Nivelle'a. Miał on jednakże jeszcze jeden skutek: amerykańska opinia publiczna nie dała się przekonać prezydentowi Woodrowi Wilsonowi do dołączenia do walk przez co Ameryka pogrążyła się w izolacjoniźmie.

Dzięki temu Niemcy mogli skupić się na umacnianiu swojej pozycji na wschodzie oraz na terenie Imperium Osmańskiego i wspomóc białych po rewolucji październikowej. Na zachodzie, we Włoszech i Bałkanach w ogóle nie ruszyli się ze swoich okopów, które dodatkowo ulepszyli. Ukraińskie czarnoziemy oraz polsko-ukraiński węgiel były lekarstwem na skutki blokady aliantów.

Tereny zajęte przez państwa centralne w 1917

Widząc, że Niemcy rosną w siłę ententa rozpoczęła ostatnią, desperacką ofensywę. Odbyła się ona na wszystkich frontach walk w 1918 roku. Zakończyła się totalną klęską sprzymierzonych, którzy nie opanowali nawet 1 kilometra kwadratowego.

W międzyczasie państwa centralne mogły spokojnie przygotowywać się do ostatecznej rozprawy z Francją i interweniować w pochłoniętej wojną domową Rosji.

W 1919 roku sytuacja stała się dla Niemców idealna: we Francji otwarcie zaczęli działać socjaliści nawołujący do rewolucji i zakończenia wojny. Na ich stronę przechodziły całe dywizje, a ostatnią siłą, która była w stanie walczyć na równi z armiami Kaisera był brytyjski korpus ekspedycyjny. Chcąc przyśpieszyć upadek wroga państwa centralne rozpoczęły zakończony sukcesem atak na Paryż. Spowodowało to wybuch wojny domowej, co zmusiło Francuzów do zawarcia zawieszenia broni.

Brytyjczycy, którzy ledwo co zdążyli ewakuować swoje siły ekspedycyjne zostali zmuszeni w 1920 roku do wycofania się z Grecji, Iraku i Włoch – w tych ostatnich wybuchła rewolucja, która zakończyła się podziałem państwa na rządzoną przez papieża północ i komunistyczne południe. Ostatnią akcją wojny było wyparcie wyspiarzy z Półwyspu Synaj w 1921.

Po tej porażce rząd Wielkiej Brytanii podpisał „pokój z honorem” zwany również „traktatem berlińskim”. W jego skutek Imperium Brytyjskie poniosło małe straty terytorialne oraz uznało zajęcie przez Niemców Maroka i Indochin. Wielkimi nieobecnymi byli Francuzi, gdyż wskutek trwającej we Francji wojny domowej nie wiadomo było, kto rządzi tym państwem.

Jednakże nie uratowało to Imperium Brytyjskiego przed rewolucją w metropolii i koniecznością ucieczki rodziny królewskiej i rojalistów do Kanady. Wykorzystali to Niemcy, którzy zdobyli wówczas bazy w każdym zakątku globu, co umożliwiło im interwencję w Chinach w 1926 roku i utworzenie tam państwa będącego de facto kolonią niemiecką – AoG, oraz Niezależnych Miast.

W dawnych Indiach brytyjskich powstało pięć państw: Birma, Komuna Bhartiyjska, Delhi ( pozostałość po brytyjskich wpływach ), Federacja Książąt i Republika Madrasu.

W Rosji zwycięstwo odniosły siły Kiereńskiego. Jednakże państwo to było bardzo okrojone po traktacie pokojowym z Niemcami - Utraciło: Ukrainę, Białoruś, Polskę, Litwę, Łotwę, Estonię, Kaukaz, dostęp do mórz Kaspijskiego i Aralskiego oraz tereny blisko Władywostoku, które przeszły w ręce reliktu wojny domowej – Transamuru będącego jednocześnie japońską marionetką.

Wracając do Europy: wzrastająca potęga gospodarcza Niemiec praktycznie zabiła Austriacki przemysł, co sprawiło, iż mieszkańcom Imperium Habsburgów żyło się gorzej. Zwiększyło to poparcie dla ruchów niepodległościowych tworzonych przez różne narody Austro-Węgier. To, w połączeniu ze śmiercią cesarza Karola I i wstąpienia na tron jego diesięcioletniego syna sprawiło, że w 1927 roku państwo to znalazło się na krawędzi wojny domowej, co zmusiło niegdyś dumne imperium do zgody na upokorzenie niemieckich mediacji. W ich wyniku: Węgry, Galicja i inne regiony państwa otrzymały jeszcze większą autonomię.

Europa przed wielką wojną i…

...w 1936

Od Autora:

Napisałem to wprowadzenie do moda, gdyż nie każdy musi znać jego historię. W następnym odcinku: historia Argentyny w latach '20 i wczesnych '30 do '36 oraz utworzenie La Platy.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy - AAR

Odcinek 1

Historia Argentyny po wielkiej wojnie i utworzenie La Platy.

Po wielkiej wojnie głównym partnerem handlowym Argentyny stały się Niemcy i ich państwa satelitarne. Osłabieni wojną Europejczycy potrzebowali produktów z nienaruszonych walkami fabryk, co spowodowało szybki wzrost ekonomiczny w obu Amerykach.

Zaostrzyło to również konkurencję między Argentyną a Brazylią. Okres lat dwudziestych można opisać jako czas "zimnej wojny" między oboma tymi państwami – Argentyna starała się uzależnić swoich sąsiadów: Chile, Boliwię i Urugwaj, a Brazylia usiłowała zawiązać sojusz z: Boliwią, Peru i Ekwadorem. Pierwszym poważniejszym kryzysem było zajęcie przez Argentyńczyków Malwinów po rewolucji w Anglii w 1925 roku, kiedy to kanadyjscy rojaliści zażądali zwrotu swojej kolonii. Szczęśliwie nie podjęli oni dalszych kroków w obliczu utraty kontroli nad macierzą i większością Indii, co zmusiło Brazylię do zaczekania z atakowaniem Argentyny.

Strefy wpływów konkurentów w latach dwudziestych

W roku 1932, gdy Boliwia zaatakowała Paragwaj pod pretekstem opanowania przygranicznego regionu Gran Chaco rozpoczął się drugi kryzys. Dzięki poparciu Brazylijczyków Boliwijczycy szybko opanowali nie tylko tereny przygraniczne, ale cały Paragwaj. Argentyna nie mogła pozostać obojętna wobec okupacji jej sojusznika i w 1933 roku zaatakowała siły boliwijskie stwierdzając, że to Boliwijczycy zaczęli wojnę. Gdy udało się wyzwolić Asunción, stolicę Paragwaju w grudniu do wojny włączyli się Brazylijczycy. Z zaskoczenia zaatakowali oni ogołocone granice argentyńskie. Tylko błąd potomków Portugalczyków, którzy zamiast okrążyć siły argentyńskie podbili Urugwaj i skierowali się w stronę Buenos Aires umożliwił uratowanie ich przed zniszczeniem.

W obliczu faktu, że wróg znalazł się u bram Buenos Aires społeczeństwo argentyńskie zmobilizowało się. W cudzie nad La Platą, jak później nazwano bitwę o stolicę Argentyny uczestniczyli wszyscy – od dziesięciolatków, aż po starców. Dzięki ich poświęceniu udało się opóźnić przeciwnika i tym samym zapewnić posiłkom z Paragwaju czas na przybycie. Nie rozmieszczono ich jednakże w samej stolicy, lecz kilkadziesiąt kilometrów na północny zachód od niej, gdzie Brazylijczycy nie spodziewali się ataku. W ten sposób znaczna część armii, która prawie pokonała Argentyńczyków została okrążona i zniszczona. Odbyło się to w miesiącu maju roku 1934.

Brazylijczycy nie podnieśli się już po tej historycznej klęsce. Do końca lipca zostali wyparci z okolic Buenos Aires, co pozwoliło Argentyńczykom na obicie Paragwaju, w trakcie którego siły agresorów poniosły dwie druzgocące klęski – najpierw pod Asunción, a potem w Villa Hayes. Zmusiło to Boliwijczyków do zawarcia pokoju w Buenos Aires. Po raz pierwszy pojawił się w nim termin "La Plata" określający przyszłe państwo, jakie miało powstać po fuzji: Argentyny, Paragwaju i Urugwaju.

Jednakże, droga do tego wciąż była zablokowana przez osłabione, ale wciąż silne siły brazylijskie. Po porażce Boliwii ich pokonanie stało się łatwiejsze – do czerwca 1935 zostały one wyparte z Argentyny. Zmusiło to najeźdźców do zawarcia traktatu w Asunción. Jego głównym postanowieniem było utworzenie Federacji La Platy z siedzibę w Buenos Aires. Oprócz Argentyny włączono do niej Paragwaj i Urugwaj. Podzieliło to ludność tych państw – część mieszkańców widziało w Federacji szansę na rozwój handlu i zabezpieczenie przed kolejnym brazylijskim najazdem, tymczasem inni uznali to za kolejną okupację.

La Plata w roku 1936.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy - AAR

Odcinek 2

Z gazety „La Capital”:

„Jak wszyscy wiemy noc sylwestrowa jest okazją do świętowania początku nowego roku. Po chwalebnym zwycięstwie nad brazylijskimi agresorami spodziewano się, iż na terenach przygranicznych zapanuje spokój. Niestety, grupy terrorystyczne finansowane przez naszych wrogów nie świętują, ani nie śpią. Wczoraj, podczas przyjęcia w radzie ministrów wybuchła bomba. Zagrożone było życie samego Augustina P. Justo, niegasnącego Słońca naszej kochanej nacji. W jego obronie poświęcił się szef sztabu – Manuel A. Rodriguez. Zastąpi go bohater znad La Platy – Charlos O. Marques. Obecnie wszystko wskazuje na to, iż zamachu dokonał samotny szaleniec.”*

stary i…

...nowy rząd La Platy.

Pierwszego stycznia nowego roku rozpoczęły się prace nad: rozwojem technik produkcji stosowanych w przemyśle, unowocześnieniem ekwipunku la paltańskiej piechoty oraz nabyciem licencji na produkcję nowszych urządzeń dla wywiadu i antybiotyków.

Fragment raportu dla nowego szefa sztabu:

„Posiadamy obecnie osiem dywizji, w tym: dwa stałe garnizony w stolicy i Malwinach, jedną elitarną piechoty górskiej i pięć zwykłej piechoty. Nasz potencjał obronny wydaje się być wystarczający do tłumienia syndykalistycznych powstań, ale atak z zewnątrz może skończyć się inaczej niż w 1934”.

Siedemnastego stycznia został opublikowany „Manifest Wicekrólestwa”. Został on napisany przez Leopolda Lugones'a, a jego głównym tematem przewodnim była misja najpierw Argentyny, a później La Platy, jako kontynuatorki Imperium Hiszpańskiego, które według autora upadło z powodu sprzeniewierzenia Bogu. Miała ona polegać na rozszerzaniu światła „Cywilizacji Łacińskiej”. Książka stała  się podstawą ideologiczną młodej unii i dała jej usprawiedliwienie do interweniowania w innych państwach.

Tymczasem na Świecie:

Szóstego stycznia nastąpił zamach na wieloletniego przywódcę Rosji – Kiereńskiego. W ciągu kilku następnych dni miała rozegrać się walka o władzę między różnymi stronnictwami politycznymi. Dla La Platy i większości Świata ważniejsze było jednak przemówienie Oswalda Mosleya, ministra gospodarki Komuny Brytyjskiej:

„My, przedstawiciele państw wyzwolonych z kapitalistycznej niewoli musimy ze sobą rozmawiać. Dialog to podstawa współpracy, a bez niej nigdy nie będzie mowy o ogólnoświatowej rewolucji i równości! Wysuwam więc propozycję zorganizowania międzynarodowej konferencji trzeciej międzynarodówki! Ku chwale i postępowi! Proponuję, aby ze względu na fakt, iż to francuski robotnik i chłop najdłużej cieszy się wolnością, żeby ów zjazd odbył się właśnie na jej terenie.”.

Dziewiętnastego uformował się nowy rząd rosyjski – generał Antonin Denkin, rojalista Kiereńskiego i zwycięzca spod Moskwy rozwiązał dumę i wprowadził stan wojenny. Nie spodziewano się po nim żadnych agresywnych działań na arenie międzynarodowej, gdyż uznawano, iż będzie on kontynuatorem polityki poprzednika.

Dwudziestego stycznia zmarł król George V. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Odbijcie macierz. Zniszczcie buntowników. To rozkaz”.

Sześć dni później wojska rumuńskie dokonały remilitaryzacji Oltenii. To złamanie traktatu berlińskiego wywołało poruszenie w całej środkowej Europie i Bałkanach. Sprowadziło się ono głównie do "walki" za pomocą not protestacyjnych.

Dziesiątego lutego zakończyły się trwające od dwudziestego czwartego stycznia wybory w Komunie Francuskiej. Zwycięstwo odnieśli ludzie łączący idee radykalnych syndykalistów z socjal-demokratami. Spodziewano się po nich ostrożności i próby zacieśnienia więzów z Unią Brytyjską i Włochami Południowymi przed ruszeniem na Berlin. Potwierdzała to zgoda na propozycje Mosley'a.

Dwudziestego ósmego stycznia cesarz Quing ogłosił, iż Imperium świetnie się rozwija i nie trzeba mu żadnych reform. Pokazywało to, jak bardzo jest on odcięty od swego ludu.

Od Autora

Zamach jest czysto fabularny i jedynym jego celem jest uzasadnienie zmiany ministra. Nie oznacza to jednakże, że w przyszłości do niego nie nawiążę.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy - AAR

Odcinek 3

Fragment Gazety „Biuletyn Łaciński”:

„Syndykalistyczny strajk, odbywający się w dniach od trzeciego do siódmego lutego jest dowodem słabości Brazylii. Nikomu nie trzeba chyba przypominać, iż upadek do niedawna największego państwa na Świecie zaczął się, gdy Brytyjczycy zamiast zignorować, stłumili strajki. Wszyscy, nawet ludzie mieszkający w zacofanym państwie wroga wiedzą, jak Słońce zaszło nad imperium, nad o którym mawiano, iż nigdy nad nim nie zachodzi. Można zatem wyciągnąć z tego tylko jeden wniosek: otóż celem naszych wrogów jest wprowadzenie u siebie syndykalizmu tak, aby sprzymierzyć się z siłami III międzynarodówki i otrzymać od nich pomoc! Tą podstępną metodą chcą podbić chwalebną cywilizację Ameryki Łacińskiej i zniewolić ją!”.

Trzydziestego lutego sfinalizowano transakcję z Niemcami w sprawie zakupu licencji na produkcję antybiotyków. Fabryka leków miała zostać otwarta w Buenos Aires i dać pracę 500 chemikom początkowo sprowadzonym z Niemiec, a po zdobyciu kwalifikacji przez lokalnych uczonych – mieszkańcom La Platy. Najważniejsze był jednakże to, iż dzięki niej miano uratować wiele łacińskich istnień, co miało z czasem stać się jednym z głównych tematów rządowej propagandy sukcesu. Przystąpiono potem do inwestycji w budownictwo.

Tymczasem na Świecie:

Trzeciego lutego nastąpiła koronacja Edwarda VIII. Był on zdeterminowany, aby wykonać ostatni rozkaz swego ojca. Wyciągnął wnioski z utraty macierzy – zamiast żyć w bogactwie i odizolowaniu od swoich poddanych zaczął sam wykonywać wiele czynności, którymi przed rewolucją zajmowała się służba takich jak na przykład praca w ogrodzie. W zmniejszeniu dystansu pomagały również małżeństwo z dwukrotną amerykańską rozwódką Wallis Simpson i zniesienie wielu przepisów dotyczących przebiegu uroczystości państwowych, których król nienawidził.

Z tygodnika „Der Ökonom“:

„Wczoraj, to jest trzeciego lutego, nastąpiła największa katastrofa w historii światowej ekonomii. Ceny akcji spadły o dziewięćdziesiąt procent. Ludzie tracili całe swoje oszczędności, a niektórzy – pozbawiali się życia. Niemcy przestali chodzić do sklepów, a w oczach każdego widać strach o przyszłość. Z naszych wstępnych szacunków wynika, iż wkrótce pracę może stracić nawet jedna-trzecia robotników. Jeśli nikt niczego nie zrobi, to wolny rynek się nie podniesie“.

Kryzys rozprzestrzeniał się w bardzo szybkim tempie. Najwidoczniejsze było to w Polsce, gdzie kompletny upadek ekonomii doprowadził do ekstremalnie szybkiej zmiany ustroju – piątego lutego ogłoszono, iż państwo to staje się monarhią parlamentarną. Był to niewątpliwy cios dla organizacjii syndykalistycznych, które nie mogły już straszyć absolutyzmem.

Szóstego władzę w Galicji przejął przedstawiciel arystokracji – Hieronim Tarkowski. Udało się to dzięki wsparciu ze strony innych szlachciców, którzy upatrywali w nim idealnego kandydata na uspokojenie chłopów i poprawienie sytuacji włościan. Jednakże nie mógł on wiele zmienić, gdyż jego państwo była zależne od Wiednia.

Siódmego Świat obiegła plotka przygotowaniach do „wypadku” przywódcy Rumunii. Rząd owego państwa potraktował to bardzo poważnie, jednakże zarówno niemieckie, jak i francuskie gazety uznawały to za dowód na paranoję władców owego państwa. Rumuńskie obawy podzielano jedynie w: Rosji, Serbii i Grecji.

Nieudany zamach odbył się się pięć dni później, gdy rumuński przywódca – Corneliu Codreanu udawał się do siedziby rządu Rumunii na zebranie najwyższych członków rządzącej Żelaznej Gwardii. W samochód, którym jechał wystrzelono dwie kule. Pierwsza trafiła szofera, a druga chybiła, trafiając w fotel tuż obok. Zamachowiec został szybko złapany. Okazał się nim być 29-letni syndykalista, którego przeraziły plotki o rytuałach na cześć śmierci i radykalizmie faszystów rumuńskich. Nie wiadomo, co się z nim stało – w rumuńskich archiwach z tamtego okresu nie ma żadnej wzmianki o nim, a wszelkie jego dokumenty zostały zniszczone. Wszystkie dane, jakie są obecnie dostępne pochodzą z zagranicznej prasy.

Na czerwono zaznaczono obszary objęte rozruchami przeciw obywatelom państw zagranicznych.

Z gazety „Informator Rumuński”:

„Nie możemy zniżać się do poziomu tych, którzy sfinansowali zamach na naszego wielkiego przywódcę. Nie wolno nam upodabniać się do obalonego króla i jego psów. Drogą do zrozumienia naszych intencji za granicą nie jest wojna, lecz rozmowa i agitacja. Dlatego też wszelkie ataki na obcokrajowców należy uznać albo za przejawy głupoty, albo za celowe działania monarchistycznego elementu”.

Szesnastego Mongolia i Tybet zawarły sojusz. Wielki chan Ungern ogłosił, iż jest to początek odtwarzania wielkiego państwa Czyngis-Chana. Cała reszta świata zareagowała na to śmiechem – jak przywódca tak słabego i zacofanego kraju zamierza pokonać tak wiele bogatszych i silniejszych państw? Zapominano przy tym o słabości Rosji oraz Chin, w której von Sternberg dostrzegał szansę na sukces.

Na brązowo zaznaczono tereny opanowane przez Afgańczyków w 1926, a po prawej znajduje się twarz ich przywódcy.

Dwudziestego szóstego Afganistan zaatakował Delhi. Przywódca Afgańczyków - Amanullah Khan liczył na powtórzenie zwycięstw z lat 1919 i 1926, kiedy to udało mu się uzyskać niezależność oraz opanować przygraniczne prowincje resztek brytyjskiego dominium – Peschawar i Quettę.

Od autora

Mam nadzieję, że teraz jest lepiej. Od dzisiaj postaram się wrzucać jeden odcinek w każdą niedzielę ( oczywiście wyłączając jutro ). Poeksperymentowałem trochę z paint.net i stwierdzam, że dalej będę używał zwykłego paint'a, którego dobrze znam.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 4

Fragment gazety "Der Ökonom“:

„Katastrofa, która niedawno dotknęła Niemcy musiała dotrzeć również do Ameryki Południowej. La Plata i Brazylia ucierpią najmniej, więcnie należy się tam spodziewać upadku na wzrór giełdy berlińskiej, gdyż większosć państw Ameryki Łacińskiej – na czele z La Platą – eksportuje głównie zboża i inne produkty rolne. Pobyt na nie jest w miarę stabilny, jednakże z pewnością również tutaj nastąpi pewien spadek – nie aż tak duży jak gdzie indziej, ale jednak. Ucierpią na tym mniejsze państwa takie jak na przykład Boliwia, którym jeszcze trudniej będzie konkurować z największymi graczami regionu.

Siedemnastego marca do Buenos Aires dotarła wieść o przygotowaniach do szczytu między Boliwią a Peru. Przesunięto wówczas wojska na granicę z tą pierwszą, gdyż nie wiadomo było, czy rząd boliwijski nie zaprosił przypadkiem trzeciego uczestnika rozmów. Owe spotkanie odbyło się dwudziestego drugiego i nie zakończyło się podpisaniem czegokolwiek.

Fragment scenariusza wywiadu z la paltańskim ministrem do spraw bezpieczeństwa – Fellipem Urtrapilletą:

Dziennikarz: Co myśli pan o możliwościach obrony La Platy przed wrogimi szpiegami? Jak duży jest nasz potencjał?

Minister: Jesteśmy całkowicie zabezpieczeni przed wrogimi prowokacjami. Posiadamy nie tylko nowoczesne urządzenia, ale – co ważniejsze – dobrze zmotywowanych i wyszkolonych agentów zdolnych do zniszczenia każdej zagranicznej siatki terrorystycznej.

Dziennikarz: Czy istnieje jakiś wróg na tyle bezczelny i chytry, aby próbował nas zaatakować w ten sposób?

Minister: Tak. Są to syndykaliści. Chcą oni zniszczyć nie tylko La Platę, ale również cały wolny świat. Dlatego też należy ich zwalczać zawsze i wszędzie!

Dziennikarz: Rozumiem, iż mogą być zagrożeniem dla Niemiec, ale tutaj?

Minister: Celem naszych wrogów jest ogólnoświatowy przewrót, więc działają wszędzie – również tutaj! Z pewnością posłali już wielu szpiegów do naszego państwa i tylko czekają na odpowiedni moment. Szczęśliwie, nie będą go mieli.

Dziennikarz: Jakie dziedziny zostaną poprawione po sprowadzeniu maszyn?

Minister: Zamierzamy ulepszyć nasze budownictwo, ale o tym wie więcej minister gospodarki.

Tymczasem na Świecie

Dwunastego marca zginął przywódca Meksyku – Zapata. Wszyscy jego wsółpracownicy zapadli w przerażenie, które idealnie opisuje cytat "Przywódca zginął, ale kto powie o tym Zapacie?". Tylko jeden wyższy urzędnik zdołał otrząsnąć się z tego na tyle szybko, aby podjąć jakieś działania – był to generał Toledano. W ciągu kilku godzin w stolicy Meksyku rozpoczęła się akcja "kara za sprzeniewieżenie" której cel oficjalny brzmiał: "wyeliminować wrogów ludu, którzy przyczynili się do śmierci przywódcy". Oznaczało to nic innego, jak "wyeliminować tych, którzy mogą mi zagrozić".

Jednakże w Europie nikt się tym nie przejął – ważniejsze było to, co działo sie na wodach wokól Irlandii. Unia Brytanii chcąc zabezpieczyć swoje szlaki handlowe urządziła pokaz siły: People's Navy w sile kilku niszczycieli, krążowników i lotniskowca wpłynęła na wody terytorialne Irlandii żądając od jej rządu wystosowania deklaracji przyjaźni do narodu brytyjskiego. Krążyły plotki o planowanym "wyzwoleniu" owej wyspy, szczęśliwie Brytyjczycy przestraszyli się świstka papieru przysłanego im z Berlina.

Dwudziestego siódmego marca wydarzyły się dwie rzeczy – pierwszą było zamknięcie przez niemieckich przemysłowców nierentownych fabryk. Pozwolę sobie na przytoczenie tutaj oficjalnej dyrektywy AoG:

"W związku z nierentownościa fabryk eksportujących produkty do Cesarstwa Quing postanawia się, co następuje:

§ 1 Wyznaczone fabryki zostają zamknięte, a ich pracownicy – zwolnieni.

§ 2 W związku z tym iż rada zarządu nie widzi sensu w utrzymywaniu niepracujących fabryk, zostaną one sprzedane.

§ 3 Oferty kupna należy składać do dnia 30 marca 1936 roku.

§ 4 W razie braku jakichkolwie ofert fabryki zostaną zburzone.

Drugą opisze artykuł z "Wieści Warszawskich":

"Zaproponowany przez elementy pro-austriackie projekt utworzenia tak zwanej "Ordynacji Zamojskiej" został odrzucony przez radę regencyjną. Jego oficjalnym celem było "zapewnienie nowych miejsc pracy poprzez wspólpracę z Galicją", jednakże bardzo łatwo można wywnioskować, iż tak naprawdę chodziło o gospodarcze uzależnienie Warszawy od Wiednia oraz przyłączenie Polski do Imperium Habsburgów w dłuższej perspektywie.".

Fabryki, które Niemcy chcieli zamknąć dostarczały Cesarstwu Quing bardzo wielu potrzebnych produktów, więc cesarz zdecydował się na ich zakup w celu zabezpieczenia gospodarki swego państwa przed kryzysem. Nie uznawano tego jednakże za przebudzenie smoka – po za tym władca nie podejmował praktycznie żadnych kroków, aby zwiększyć swą potęgę.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 5

Dwunastego kwietnia nastąpiła racjonalizacja wenezuelskich rafinerii. Zagraniczni przedsiębiorcy uciekali z owego kraju w popłochu bojąc się tych, których nie dawno zatrudniali. Wszystko zaczęło się od małego strajku w jednym z miejsc wydobycia, który został wykorzystany przez lokalny rząd jako usprawiedliwienie owego aktu. La Plata w ogóle się tym nie przejęła, gdyż nie była uwikłana w żadne poważniejsze stosunki handlowe z owym państwem.

Z gazety "La Capital":

"Rozmowy między naszym ministrem spraw zagranicznych, a jego chilijskim odpowiednikiem są dopiero początkiem. Wkrótce sam przywódca La Platy i prezydent Chile spotkają się, aby omówić najważniejsze kwestie dotyczące trwającego obecnie kryzysu. Już niedługo powstanie przeciwwaga dla syndykalistycznych wpływów w postaci rozszerzenia dotychczasowego partnerstwa handlowego."

Tymczasem na Świecie...

Czwartego kwietnia zginął papież Pius XI. Poniżej przedstawione zostaną fragment listu władcy austriackiego wysłanego z tego powodu i manifest Włoch Południowych.

Fragment listu z Wiednia:

"Ja, Z Bożej Łaski Cesarz Austrii, apostolski król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Galicji, Londomerii i Illyrii etc. Otto I z domu Habsbursko-Lotaryńskiego oficjalne przekazuję wyrazy swojego głębokiego żalu nad śmiercią Następcy Księcia Apostołów, Biskupa Rzymu Piusa XI. Wyrażam również chęć do modlitwy za kardynałów, którzy wkrótce dokonają wyboru jego następcy i uciskane w Południowej Italii owce Kościoła."

Z Manifestu Południowych Włoch:

"Bracia, Włosi! Wy, którzy zmuszeni jesteście do codziennego dźwigania na barkach ciężaru włożonego na was przez papistów! Teraz, gdy umarł przywódca waszych ciemiężycieli możecie zrzucić ich jarzmo i przyłączyć się do nas – wolnych ludzi południa! Nie wierzcie kłamstwom, które są wam wpajane! Nie wierzcie, stwierdzeniom, jakoby to u nas miał panować głód, a choroby miały się panoszyć! Do stracenia nie macie nic, a do zyskania tak wiele!".

Z gazety "Der Ökonom ":

"Niewątpliwym jest, iż obecny kryzys należy zwalczać. Nie wolno jednakże robić tego kosztem obronności Rzeszy, czy – co gorsza – za pomocą sprzedaży jej baz i kolonii. Kreta jest kluczowa dla utrzymania kontroli nad Kanałem Sueskim i jakiekolwiek propozycje jej sprzedaży muszą zostać odrzucone. Z trudnościami sobie prędzej, lub później poradzimy, ale utracone tereny nie będą już tak łatwe do odzyskania. Jeśli zaś utracimy kontrolę nad tak ważnym szlakiem handlowym, to w razie wojny popadniemy w jeszcze gorsze trudności.".

Szóstego został zawarty sojusz między Zjednoczonymi Prowincjami, a Panamą. Za jego cel uważa się wspólną obronę przed syndykalistyczną Centroameryką i ułatwienie pacyfikacji coraz częstszych protestów komunistycznych w samej Panamie. La Plata odniosła się przychylnie do tej inicjatywy – wszystko, co ma powstrzymać syndykalizm musi być dobre chyba, że jest to Brazylia.

Fragment mongolskiej ulotki propagandowej:

"Mongolscy chłopi! Podnieście głowę i zrzućcie kajdany ujgurskie! Weźcie swoje kosy i uderzcie na wroga, a wielki chan Ungern-Sternberg z pewnością was wynagrodzi! Mówią wam, że jesteśmy okrutnikami, ale kim są oni? Czy uwierzycie tym, którzy usiłują was zniewolić?! Dzisiaj, siódmego kwietnia roku 1936 łaskawy wielki chan wysłał swoich żołnierzy, aby was chronili. Czy pomożecie mu w tym wielkim dziele?"

Dwudziestego wieść o inwazji dotarła do rządu Sicjangu. Wypowiedział on wojnę Tybetowi i Mongolii. Jego słabe siły nie mogły jednakże praktycznie nic zdziałać przeciwko najeźdźcom, a jedynymi czynnikami opóźniającymi były: góry, pustynie i szczątkowa infrastruktura. Wielu uchodźców uciekło wówczas do Azji Środkowej, albo Chin obawiając się powtórzenia sytuacji sprzed siedmiuset lat.

Jednakże w Europie nikt nie przejmował się wybuchem wojny w odległej Azji – ważniejszy był wybór nowego papieża i wydanie przez niego antysyndykalistycznej encykliki, co wywołało ostrą reakcję południa. Poniżej przedstawiony zostanie fragment owego dzieła:

"Syndykalizm należy do tego szczególnego rodzaj zła, który na zewnątrz stara się wyglądać pięknie – i często dzięki przebiegłości sługów księcia tego świata się to udaje – ale w środku jest zepsuty do szczętu. Wystarczy chociażby spojrzeć na to, co działo się w Rosji w latach 1918-1920 – kościoły tych, którzy wyciągnięci zostali z greckiego błędu zostały wówczas zrównane z ziemią, a wielu utraciło życie w obronie wiary.".

Fragment przemowy francuskiego pierwszego komisarza zebrania rad robotniczych i chłopskich, Leona Jaouhaux:

"Towarzyszki i towarzysze! Dokonaliśmy właśnie wyboru miejsca, w którym odbędzie się spartakiada będąca prawdziwą realizacją idei olimpiady. Miastem tym będzie Dijon. Celem będzie pokazanie naszym zniewolonym rodakom i zmanipulowanym niemieckim robotnikom oraz chłopom, że wbrew temu, co cały czas wmawiają im burżuazyjne media nasza kultura nie tylko nie jest niszczona, ale wręcz się rozwija".

Z gazety "La Capital":

"Trzydziestego kwietnia nastąpił zamach na prezydenta Panamy. Z tego co obecnie wiadomo został on wykonany przez syndykalistycznego dywersanta z Centroameryki. Celem było rozbicie uniemożliwiającego rozszerzenie komunizmu sojuszu z Zjednoczonymi Prowincjami. Cały wolny Świat potępia ten haniebny czyn".

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 6

Fragment la paltańskiej audycji radiowej:

"Wczoraj, w dniu czwartego maja siły syndykalistyczne obaliły rząd Boliwii, którego przedstawiciele zbiegli do Brazylii. Wszystko zaczęło się trzy dni wcześniej, podczas tak zwanego "święta pracy". Ciemni robotnicy wykorzystywani przez syndykalistycznych agitatorów zostali zaatakowani przez lokalną milicję. W skutek tej nieudolnej próby powtórzenia tego, co stało się w Brazylii bunt rozlał się na cały kraj ciemiężony przez niekompetentne brazylijskie marionetki. Mierni generałowie nie byli w stanie go stłumić. Od czasu, gdy władzę przejęła partia syndykalistyczna minęło tylko kilka godzin, a już rozpoczęły się czystki i prześladowania!
Obawiając się o losy obszarów przygranicznych władze niegasnącego Słońca La Platy podjęły decyzję o sformowaniu nowej dywizji. Ochotników zgłosiło się aż nadto.".

Odezwa do narodu chilijskiego z dnia ósmego maja:

Chilijczycy!

Jak pewnie wiecie, na terytorium naszego sąsiada – Boliwii wybuchła syndykalistyczna rewolucja. Omamieni przez zagranicznych agentów robotnicy i chłopi obalili prawowitą władzę! Sklepy zostały ograbione, a ich zawartość rozdania szpiegom i kolaborantom! Każda z obietnic komunistów spełniła się, ale na odwrót – lud cierpi głód, a marionetki francusko-brytyjskie rozdzieliły między siebie bogactwa kraju! Chcąc uniknąć powtórzenia owej sytuacji rząd naszego państwa zdecydował się na powołanie wszystkich bezrobotnych mężczyzn w przedniele wiekowym od 29 do 30 lat do nowej dywizji, która ochroni nasz kraj!"

Jedenastego na trwającym właśnie kongresie III międzynarodówki wydano następujące oświadczenie:

"My, wolne narody syndykalistycznej Europy gratulujemy Boliwijczykom wyzwolenia spod władzy burżujów. Jednakże na tym nie może się skończyć! Mieszkańcy reszty Ameryki Południowej wciąż cierpią głód, nędzę i wyzysk! Jednakże, wkrótce nadejdzie dzień wyzwolenia! Już niedługo robotnicy opanują Rio de Janerio i Buenos Aires, a potem pójdą dalej!".

Szesnasty maj, gabinet ministra gospodarki Federic'a Pinned'a, ministra gospodarki La Platy.

Minister siedział na swoim krześle przed biurkiem. Ściany pomieszczenia były pomalowane na biało, a światło wpadało przez jedno okno. Urzędnik pisał właśnie raport do Niegasnącego Słońca La Platy i zastanawiał się, co jest na tyle ważne, aby zostało w nim zawarte.

- Na pewno muszę uwzględnić zdobycie licencji na najnowszą broń dla piechoty i sprowadzenie nowych narzędzi budowlanych z Niemiec. Nie mogę również zapomnieć o przetargach na pracach nad zezwoleniem na produkcje artylerii i zakupem nowych ciężarówek. Koniecznie muszę zamieścić również co miesięczny raport o stanie gospodarki. Cóż, najwyżej koncepcję północnego okręgu gospodarczego opiszę dopiero za miesiąc.

Najpóźniej, bo dopiero dwudziestego na wydarzenia w Boliwii zareagowała Brazylia. Sformowanie nowej dywizji zostało opuźnione przez działalność syndykalistów, którzy podburzali ludzi przeciwko władzy. W jednym mieście doszło nawet do buntu, który został stłumiony. Do rewolucji było jednakże daleko – chętna do udziału w niej była jedynie najbiedniejsza część społeczeństwa. Propaganda La Platy wykorzystywała to jako dowód na słabość rywala i dąrzenie jego rządu do wywołania rewolucji.

Tymczasem na Świecie:

Drugiego maja rozpoczął się kongres arabski. Zakończył się on tydzień później. W trakcie jego trwania uczestnicy doszli do wniosku, iż należy zniszczyć Imperium Osmańskie. W międzyczasie, w Panamie wciąż panował chaos, który wynikł z zamordowania prezydenta. Obawiając się kolejnej syndykalistycznej rewolucji, rząd Zjednoczonych Prowincji podjął decyzję o interwencji w celu przywrócenia porządku. La Plata odniosła się do tego przychylnie, co zobrazuje artykuł z "La Capital":

"Przewrót w Boliwii i zamieszki w Panamie są bez wątpienia efektem działalności siatki meksykańskich agentów sterowanych z Paryża. Zamierzają oni utworzyć przyczółek w Ameryce Południowej, by opanować Kanał Panamski. W ten sposób zamierzają przejać jedną z najważniejszych dróg handlowych na świacie. Bez wątpienia planują wykorzystać czerpane z niej zyski do spełnienia swojego celu, jakim jest zniszczenie La Platy i całego wolnego świata. Dlatego też obowiązkiem każdego człowieka dobrej woli jest popieranie tych, którzy chcą przywrócić porządek w Panamie".

W dniach od trzeciego do dziewiętnastego maja trwał pierwszy kongres międzynarodówki. Podjęto na nim wiele niepokojących decyzji. Najgroźniejszą z nich dla La Platy było uznanie Johna Red'a za "Benjamina Franklina naszych czasów" i wspomniane już udzielenie poparcia syndykalistom z Ameryki południowej. Poniżej przedstawiono fragment uchwały w tej sprawie:

"My, wolne narody Europy wyrażamy nasze poparcie dla działań chwalebnego przywódcy drugiej Rewolucji Amerykańskiej, Benjamina Franklina i wyrażamy nadzieję na to, że burżuazyjni kapitaliści nie zablokują demokratycznego wyboru nowej władzy, który z pewnością nastąpi w najbliższych wyborach.".

Szóstego maja skapitulował Afganistan., a tydzień później Delhi wprowadziło na jego tron władcę rojalnego względem siebie. Miało to być później szeroko wykorzystywane w propagandzie resztek Imperium jako "pierwszy krok ku odtworzeniu". Szkoda tylko, że nie wspominano o jakości sił atakującego.

Wojna dotarła również na Kaukaz, gdzie Czeczenii podnieśli broń przeciwko Kozakom. Początkowo bunt objął jedynie część miasta Groźny, jednakze w miarę kolejnych porażek lokalnej milicji powstanie rozszeżało się. Wszystko to zostało dodatkowo wzmocnione, kiedy lokalni duchowni muzułmańscy zaczęli określać to jako dżihad przeciwko niewiernym. W efekcie, muzułmanie szybko zdobyli broń, której potrzebowali – przerażeni żółnierze, którzy często byli Rosjanami i nie chciali walczyc za Kozackie elity uciekali z pola walki na widok fanatycznych bojowników zostawiając cały swój ekwipunek poza ubraniem. Zdecydowano się więc na sprowadzenie elitarnej kawalerii. Konie nie walczyły jednakże zbyt dobrze w górach, w skutek czego powstańcy popierani przez Osmanów pokonali kawalerzystów dwudziestego ósmego w bitwie o Czerkiesk.

Trzydziestego, w skutek nie przegłosowania reform gospodarczych do dymisji podał się rząd Kanady. Było to skutkiem całkowitego nie prowadzenia żadnej kampanii wśród społeczeństwa, co z wielką chęcią wykorzystali radykalni liberałowie zarzucając rządowi "dryf w kierunku socjalizmu". O ile większosć normalnych ludzi nie dała się nabrać na ten chwyt głównie dzieki działalności Edwarda V, o tyle parlamentarzyści już tak.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy - AAR

Odcinek 7

Drugiego czerwca rozpoczęła się olimpiada w Helsinkach. Rządy państw kapitalistycznych starały się ukazać owo wydarzenie jako coś o wiele piękniejszego i ważniejszego od tak zwanej "spartakiady". Wielokrotnie przy tej okazji nawiązywano do pochodzenia obu słów – "spartakiada" pochodziła od Sparty, czyli państwa w którym praktycznie nie uprawiano sztuki, a "Olimpiada" od Olimpu, czyli siedziby wytrawnych bogów greckich.

 Szesnastego rząd la paltański przyjął plan naprawczy. Jego głównym celem było organizowanie robót publicznych polegających na przykład na budowie dróg przez bezrobotnych. Dzięki temu wielu rodzinom udało się wyjść z nędzy, co nakręciło pobyt i inwestycje. W tym samym dniu zakończyła się olimpiada – La Paltańczycy zdobyli kilka medali, co odwróciło uwagę opinii publicznej od prawdziwych kłopotów.






Wieści ze Świata:

Fragment manifestu Górskiej Republiki Północnego Kaukazu z dnia powstania – siódmego czerwca:

 "Naszedł dzień wyzwolenia spod kozacko-rosyjskiego jarzma! Nasi wrogowie myśleli, że ich konie będą w stanie nas powstrzymać, ale nasze serce jest silniejsze od ich zwierząt! Już wkrótce zapewnimy godne życie wdowom i sierotom, rozdamy majątek pozostawiony przez Kozaków ubogim i ukarzemy zdrajców! Nikt nigdy więcej nie będzie wykorzystywał naszych ludzi i naszej ziemi! W imię Allaha!".

Fragment dyrektywy zarządu AoG z dnia ósmego czerwca:

"Należy wykorzystać problemy Kanady i naszych dobroczyńców do zniszczenia Niezależnych Miast. Nie dość, że ich porty skutecznie konkurują z naszymi, to jeszcze na ich terenie rozwinęły się liczne grupy przemytników, którzy kradną towar z naszych fabryk i sprzedają go tam, gdzie podatki są niższe. Jeszcze gorsze są organizacje separatystyczne dążące do wygnania nas i naszych niemieckich opiekunów, które otrzymują wsparcie przez te porty. Wojska mają natychmiast wymaszerować z przygranicznych koszar."

Trzynastego odtworzona została Panama. La Plata odnosiła się do tego bardzo przychylnie. Pokaże to przemówienie gratulacyjne Augustina P. Justo z tej okazji:

 "Ja i cały naród la paltański gratulujemy Zjednoczony Prowincjom i lojalnym Panamczykom powstrzymania drugiej syndykalistycznej rewolucji. Jest to niewątpliwie wielki cios dla wrogów całego wolnego świata, których celem było wykorzystanie owego państwa jako przyczółka do zaatakowania Prowincji z obu stron i okrążenia Kanału Panamskiego. Wyrażamy również chęć wysłania pomocy humanitarnej do zniszczonych przez paryskich agentów obszarów".

Dwudziestego szóstego powstał nowy rząd Kanady. Jego głównym celem było zrobienie tego, co nie udało się poprzednikom – uchwalenie pakietu reform gospodarczych, tak zwanego "Bill-7". Książę ludu nie ustawał w wysiłkach do utrzymania poparcie zwykłych ludzi dla tych reform, a nowa władza wzięła się za konsultacje z parlamentarzystami.

Obwieszczenie zarządu AoG z dnia trzydziestego czerwca:

 "Po dwunastu dniach walk udało nam się zniszczyć siedlisko buntowników i przestępców, którym niewątpliwie były Niezależne Miasta. Przedstawiciele mocarstw nie mają się czego obawiać – handel zostanie utrzymany, a jedynymi którzy ucierpią będą syndykalistyczni agigatorzy i pospolici złodzieje. Siły naszej korporacji rozpoczęły już usuwanie przestępczości z zajętych terenów. Wkrótce przywrócony zostanie spokój i porządek".

[Kamil-Maciej]

Uzupełnienie: groźny traktat

Na początku Czeczeńscy buntownicy nie byli zjednoczeni, lecz składali się z dwóch odłamów – jednego z Czerkieska, drugiego – Groźnego. Zjednoczyły się one dzięki kazaniom imamów, którzy nawoływali do wspólnej walki z niewiernymi. Po odniesieniu klęsk Kozacy zaczęli obawiać się nie tylko ich, ale i Rosjan, którzy zaczynali demonstrować w Carycynie (dzisiejszy Wołgograd, dawniej – Stalingrad). Jednocześnie powstańcy uważali, iż ich obowiązek został już spełniony – oczyścili swoją ziemię od tych, którzy ją plugawili, a wychylanie się po za góry mogło zakończyć się interwencją Berlina, który był utożsamiany z Rzymem z Koranu. Na ostateczną bitwę i koniec Świata nikt nie był gotów. Poniżej przedstawiono warunki traktatu:



§ 1 Postanowienia owego dokumentu mają zostać niezwłocznie i bezwzględnie wprowadzone w życie.

§ 2 Unia Dońska uznaje powstanie Republiki Górskiej Północnego Kaukazu zwanej również Czeczenią, albo Islamską Republiką Kaukazu.

§ 3 Unia Dońska uznaje zajęcie przez Czeczenię terenów wyzwolonych do dnia siódmego czerwca, to jest okolic Groźnego, Czerkieska i połączenia lądowego między nimi.

§ 4 Unia Dońska zobowiązuje się do niepodejmowania wrogich dzaiłań przeciwko Czeczenii.

§ 5 Czeczenia zobowiązuje się do niepodejmowania wrogich działań w stosunku do Unii Dońskiej.

Zawarto go w miejscu początku powstania i dlatego nazwano go groźnym.

Niegasnące Słońce La Platy

Odcinek 8

Fragment gazety "La Capital":

Pomimo problemów na arenie międzynarodowej naukowcy la paltańscy idą do przodu na polu postępu i rozwoju. W ciągu ostatniego miesiąca rozpoczęto prace nad ulepszeniem ochrony naszych kobiet i dzieci przed nalotami, oraz uniezależnieniem ich od zagranicznych dostaw ropy naftowej. Postępu w tej drugiej dziedzinie dokonali lekarze z Asociacion Medica de La Plata, którzy nabyli dzięki temu wiele przydatnych umiejętności w zakresie chemii.

Tymczasem na świecie:

Król Francji. Na uchodźstwie

Fragment manifestu założycielskiego II Królestwa Francuskiego:

Rodacy! Bracia! Wszyscy, którym zależy na wyzwoleniu naszej kochanej macierzy! Ojczyzna nasza już przez lata jest okupywana przez wrogów, a rząd IV Republiki – nawet pomimo twardej postawy Philippe Petaina i wytrwałości w latach 1919-1924 nie wytrzymał naporu niemieckich agentów i zmanipulowanych buntowników! Szczęśliwie, bohaterstwo wyżej wymienionego umożliwiło ewakuację wielu ludzi i bezcennych dzieł sztuki, co jest nie do przecenienia dla utrzymania francuskiej kultury.

[img width=500 height=211]http://puu.sh/lCvPH/89f18665da.jpg[/img]

Dziewiątego lipca Kaiser, cesarz japoński i burmistrzowie zaanektowanych miast spotkali się w Tokio. Celem kaisera było utrzymanie niemieckiej pozycji na Pacyfiku, Japonia i Australazja(Ciężko mi przetłumaczyć "Australasia") chciały niepodległości Miast i większych wpływów w AoG w ramach rekompensaty za zagrożenie dla handlu, a Quing – przyłączenia ich do siebie. Przebieg rozmów przedstawią trzy artykułu prasowe.

Z "Wieści Wschodnich"

"Konferencja tokijska daje nadzieje na rozładowanie napięć pomiędzy Imperium Niemieckim a Japonią. Jest to szczególnie ważne dla naszych rodaków mieszkających w: AoG, Wietnamie, lub na innych terenach Pacyfiku. Kryzys Niezależnych Miast można wykorzystać do odwrócenia japońskiej i australijskiej uwagi od baz na Pacyfiku. Jeśli to się uda, utrzymamy kontrolę nad lokalnymi szlakami handlowymi, co wydaje się krytyczne w razie wojny z syndykalistami".

Z "Tygodnika Australazjatyckiego"

"Atak niemieckich przemysłowców z AoG na Niezależne Miasta był niewątpliwie próbą przejęcia kontroli nad największymi chińskimi centrami handlu, a wszelkie gangi i mafie były jedynie pretekstem -owszem, stanowią one duży problem, ale wystarczyło przecież zwiększenie intensywności kontroli granicznych. Jeżeli pozwolimy barbarzyńcom z Berlina na utrzymanie tych terenów, to będzie to przyzwolenie na kontynuację Weltpolitik z lat 20, co przeciwstawia się żywotnym interesom unii Australii i Nowej Zelandii oraz całej ententy – opanowanie jakiegokolwiek przyczółka w Europie nie będzie możliwe, jeśli to Niemcy wkroczą do Paryża i Londynu jako pierwsi".

Z "Informacji Tokijskich"

"Możemy ogłosić, iż niemiecka próba agresji zakończyła się porażką. Kaiser wychodził z negocjacji trzęsąc się, a Australijczycy i nasz cesarz mieli w oczach radość ze zwycięstwa. Niemiecka weltpolitik została zatrzymana, co oznacza osłabienie pozycji Niemiec na Pacyfiku. Niezależne Miasta pozostaną niepodległe, a AoG będzie musiało sobie poradzić z chińskimi bojownikami o wolność w jakiś cywilizowany sposób. Nie uda im się to".

W La Placie nie przejmowano się kryzysem w odległych Chinach, gdyż nie było tam żadnych la paltańskich firm.

[img width=500 height=374]http://puu.sh/lCHd5/275445f0d7.jpg[/img]

Przemówienie wielkiego chana z dnia trzynastego lipca:

"Dzisiaj ostatni bastion naszych wrogów się poddał. Ich miasta spaliliśmy, a ziemię posypaliśmy solą. Mężczyźni są wykorzystywani jako siła robocza w naszych kopalniach, a kobiety pomagają w zwiększeniu ilości naszych zasobów ludzkich. Wszystkich tych, którzy ośmielą się stanąć nam na drodze czeka ten sam los. Połączę Atlantyk z Pacyfikiem i nie przeszkodzi mi w tym nikt: ani kaiser, ani cesarz japoński, ani syndykaliści!"

[img width=500 height=308]http://puu.sh/lCHnv/fe55549d62.jpg[/img]

Dyrektywa AoG z dnia dziewiętnastego lipca:

"[i]§1Dyrektywa ta zostaje wydana w skutek postanowień konferencji tokijskiej.[/i]

§2 Nakazuje się natychmiastowe wycofanie wszelkich przedstawicieli sił wojskowych i administracji cywilnej AoG na tereny sprzed kryzysu.

§3 Nakazuje się zaprzestanie blokady morskiej i lądowej Miast.

§4 Z obozów jenieckich wypuszczeni zostają wszyscy jeńcy, którzy nie popełnili zbrodni wojennych, ani nie byli członkami zorganizowanych grup przestępczych mających na celu destabilizację AoG.

§5 Intensyfikacji ulegają kontrole na granicach.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 9

Z "Wydarzeń w Rio"

"Zwycięstwo liberałów i zawiązanie koalicji z centro-lewicą jest czymś, czego nikt nie przewidywał. Spodziewano się raczej zwycięstwa partii komunistycznej. Nie można jednakże powiedzieć, iż ta niespodzianka jest czymś złym. Syndykaliści wprowadziliby centralne planowanie, które mogłoby skończyć się gigantycznym marnotrawstwem i odebraniem własności prywatnej. Niepokojące były również postulaty o obowiązkowej pracy klas bogatszych i eliminacji burżujów, co można traktować jako zapowiedź czystek i terroru".

Z "La Capital"

"Pomimo kłamstw i fasady widać wyraźnie, iż tak naprawdę pierwszego sierpnia w Brazylii zwycięstwo odnieśli syndykaliści udający kapitalistów. Ich celem jest uśpienie naszej uwagi poprzez pozorowanie słabości. Szczęśliwie niegasnące Słońce La Platy – Augustin P. Justo – nie śpi".

Wywiad z brazylijskim ministrem gospodarki z "Wydarzeń w Rio" dnia 22.08.1936:

Dziennikarz: Dzień dobry.

Minister: Witam.

Dziennikarz: Dotarły do nas wieści o tym, iż wkrótce rząd zacznie palić kawę i płacić rolnikom za to, aby jej nie hodowali. Skąd wzięła się taka koncepcja?

Minister: Zbyt duża konkurencja na rynku sprawia, że ceny kawy spadają. Uderza to we właścicieli plantacji, którzy z kolei obniżają pensje swoim pracownikom, co powoduje spadek zakupu wszelkiego towaru i spowolnienie gospodarki. Należy więc wyeliminować niektórych sprzedawców tak, aby reszta mogła normalnie funkcjonować.

Dziennikarz: Jak taka ingerencja w wolny rynek ma się do programu pana partii?

Minister: To wcale nie jest tak, jak się panu wydaje. Najpierw rząd skupuje kawę zanim trafi do sklepów płacąc przy tym podatki tak, jakby robił to zwykły obywatel. Kawa jest niszczona dopiero później. Odniosę się ponownie do pierwszego pytania: my nie płacimy rolnikom za to, że nie uprawiają ziemi, gdyż byłoby to niewolnorynkowe faworyzowanie ludzi leniwych nad pracowitymi.

Był trzynastego września roku 1936. Przywódca siedział na fotelu, a przed nim – na innych fotelach – siedzieli ministrowie.

- Wiecie pewnie o tym, że nasz genialny plan odbudowy gospodarki przyniósł oczekiwane efekty – niegasnące Słońce spojrzał na ministra gospodarki Federico Pinedo, który uśmiechnął się. - Teraz nadeszła pora na coś więcej. Dowódco wojsk lądowych powiedz mi: czy nasze siły wystarczą do wyzwolenia Boliwii z rąk tych syndykalistycznych agentów francuskich?

- Nie. Potrzebujemy jeszcze co najmniej czterech dywizji aby móc zabezpieczać naszą granicę z wrogiem numer 1 i wyzwalać Boliwię jednocześnie.

- Ministrze gospodarki, czy jesteśmy gotowi do wyekwipowania, wyszkolenia i utrzymania owych dodatkowych sił?

- Tak jest, przywódco.

- W takim razie rozpocząć produkcję. Najpóźniej za tydzień chcę mieć raport o rozpisaniu przetargu, a za miesiąc – o jego zwycięzcy.

Fragment gazety "La Capital":

"Może się wydawać, iż w obecnej sytuacji sprowadzanie artylerii przeciwpancernej z Niemiec nie jest zbyt dobrym pomysłem. Ci, którzy tak twierdzą nie biorą pod uwagę relatywnie małych kosztów owej broni oraz faktu, iż nie wiadomo, co Brazylijczycy przygotowują do walki z nami. Przezorny zawsze ubezpieczony".

Fragment "Informatora Chilijskiego":

"Dzisiaj, dwudziestego szóstego września nastąpiło spotkanie prezydentów Chile i La Platy. W jego trakcie skupiono się na sposobach zwalczania syndykalizmu. Nasz przedstawiciel zgodził się, iż la paltański model radzenia sobie z kryzysem jest bardzo efektywny. Postanowił on skopiować – oczywiście za zgodą La Paltańczyków – niektóre ich rozwiązania".

Tymczasem na Świecie

Z "Informatora Francji"

"Trzeciego września rozpoczął się najlepszy i najważniejszy festiwal filmowy na Świecie. Mowa oczywiście o wydarzeniu w Bourges. Konkurencja jest bardzo zacięta. Jak na razie największe szanse na statuetkę platynowego sierpa i młota ma film pod tytułem "Alzacja. Kraina łez, krwi i potu". Opowiada on o losie Francuzów żyjących pod brutalnym kaiserowskim jarzmem. Głównymi bohaterami są: robotnik, nauczycielka niemieckiego i członek syndykalistycznej organizacji wyzwoleńczej".

Dwudziestego trzeciego rząd Antonina Denikina podjął decyzję o pozostaniu w Moskwie. Była ona podyktowana trzema czynnikami: bliskością innych głównych miast Rosji, odległością od granicy z państwami ościennymi i obecnością wojska. Były one krytyczne, gdyż Rosja znajdowała się wówczas na skraju przepaści: ekonomia nie podniosła się z zapaści, a morale wojska słabło z dnie na dzień.

Trzy dni później z funkcji pierwszego komisarza związków zawodowych Związku Brytyjskiego zrezygnował Philip Snowden. W trakcie swoich rządów udało mu się podnieść gospodarkę wyspy z ruiny, w którą wpędziła ją wojna domowa, oraz zapewnić wszystkim dostęp do podstawowych artykułów spożywczych, dzięki czemu uniknięto klęski głodu w skutek niemieckiej blokady. W sferze kulturalnej uznawał, iż owszem – wszelkie zabytki pochodzą z czasów burżuazyjnych, jednakże przypominają narodowi chwałę, jaką osiągnął dzięki postępowej – jak na czasy, gdy we Francji panował absolutyzm – monarchii parlamentarnej.

Trzydziestego Ukraina stanęła na skraju rewolucji. W Kijowie, na placu przed budynkiem parlamentu zgromadzili się manifestanci, którzy stworzyli okopy z desek i zasłony z dymu z ognisk. Bunty wybuchły również na Krymie i w Donbasie, gdzie – tym razem rosyjscy – agitatorzy zachęcali do pójścia drogą Francuzów i Brytyjczyków. Obawiając się całkowitej utraty kontroli nad krajem król ukraiński postanowił stłumić zamieszki. W mittleeuropie nazwano to "pacyfikacją buntu", w Rosji – "nieudaną próbą wyzwolenia", a we Francji – "brutalnym zamachem na wolność". W La Placie nikt nie przejmował się tym, co dzieje się na stepach.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 10

Gabinet la paltanskiego ministra gospodarki Federico Pinedo.

Federico siedział na krześle na przeciw swego chilijskiego odpowiednika. Był dwudziesty szósty listopad.

- Jak pewnie pan wie rozwiązania, które zastosowaliśmy w trakcie walki z kryzysem są bardzo skuteczne. Co prawda trochę zajmie nam przywrócenie organizacji wolnego rynku do stanu sprzed kryzysu, ale nie podnieśliśmy się o wiele szybciej niż Brazylia.

- Co racja, to racja. Wysłano mnie do pana, aby dowiedzieć się, jakie reformy pan wprowadził. Nasze państwa są w dobrych stosunkach, więc nie powinno być problemów.

- I ich nie będzie. - Federico podał teczkę swojemu rozmówcy – napisałem już krótki zbiór moich rad.

Szóstego listopada, po zakończeniu prac nad doktryną wojenną rozpoczęto zdobywanie licencji na produkcję najnowszego sprzętu dla piechoty górskiej, która była elitą wojsk La Platy. Dobrze wiedziano, iż w razie wojny w Andach to te siły będą stanowić szpicę ofensywy. Fabryki nowego sprzętu miały zaś zapewnić La Paltańczykom miejsca pracy i uniezależnić państwo od niepewnych – w razie ataku Francuzów – dostaw z Niemiec. Sześć dni później sprowadzono plany nowszych modeli artylerii przeciwlotniczej i rozpoczęto zdobywanie licencji na produkcję jeszcze lepszej zwykłej, ale dokładne dane na ten temat zaginęły w archiwach*.

Tymczasem na Świecie

Fragment przemowy Wielkiego Chana:

Ja, Wielki Chan, władca Mongołów, oficjalnie ogłaszam iż to Ułanbator będzie stolicą mego Imperium, które już wkrótce będzie rozciągać się na cały świat. Nikt mnie nie powstrzyma – ani Chińczycy, ani Rosjanie, ani Niemcy! Już wkrótce Urga będzie najwspanialszym miastem tej planety!

Manifest studentów birmańskich:

Studenci, chłopi i cały narodzie birmański!

Władza nasza bardzo posunęła się w ucisku i wyzysku. Doszło do tego, że burżuje mogą bezprawnie czynić rolników i robotników swoimi niewolnikami, a ich przeciwnicy są eliminowani. To musi się skończyć! Nadchodzi dzień wyzwolenia! Już wkrótce dołączymy do wolnej komuny Bangladeszu! Chłopi otrzymają ziemię, a robotnicy dobra, które są im odbierane przez wyzyskiwaczy!

Cała ta rewolucja była wspierana i finansowana przez Komunę Bartyjską, która , której agencji indoktrynowali studentów już od 1935. Zamierzano uzyskać w ten sposób zasoby konieczne do obrony państwa przed tymi, którzy chcieli je zniszczyć.

Dwudziestego piątego zniszczona przez rewolucję Ukraina otrzymała pomoc od Niemiec w postaci pożyczki. Miała ona posłużyć do odbudowy zniszczonych przez rewolucję zakładów pracy, co miało uspokoić obywateli owego państwa. Planowano również rozbudowę armii, aby odparcie tłumienie kolejnych buntów było łatwiejsze.

Europa przejęła się jednakże wydarzeniami w Londynie, gdzie po tym, jak "wybory" zakończyły się patem wybrano przedstawiciela syndykalistycznego centrum: Tom'a Mann'a. Opowiadał się on za wspieraniem norweskich syndykalistów i dołączeniem do Komuny Francji w przyszłej wojnie z Niemcami, gdyż uważał, iż tylko oczyszczenie Europy z "wrogów ludu" może zapewnić bezpieczeństwo wyspie. Nie był jednakże zwolennikiem szybkiej ekspansji na cały świat, ponieważ twierdził, iż "wyzwolone" narody Europy będą potrzebowały czasu do oświecenia i ustabilizowania rządów, które zostaną ustanowione przez zwycięzców.

Z Gazety "Washington Post":

"Wczoraj, to jest w dniu jedenastego listopada odbyły się – prawdopodobnie najważniejsze w historii państwa – wybory. Zwyciężył w nich demokrata John Hance Garner. Jest to policzek dla chcących zmienić ustrój państwa CSA i AUS. John Red ogłosił, iż zostały one sfałszowane, a Long nazwał je "parodią demokracji". W całym kraju mnożą się strajki, a na zachodnim wybrzeżu pojawili się ludzie chcący odłączenia owego terenu od Unii. Nazywają siebie "Organizacją na Rzecz Bezpieczeństwa Zachodniego Wybrzeża" i uważają, iż rząd federalny nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa ich ziemi".

Fragment tajnej depeszy wywiadu Komuny Brytyjskiej:

"Piątego listopada naszym dyplomatom udało się oszukać burżujów z Norwegii. Naszym obowiązkiem jest wykorzystać to do przewiezienia tam ekwipunku niezbędnego do wyzwolenia owego kraju. Agenci mają wykorzystywać w tym celu specjalnie zmodyfikowane statki kupieckie. Następnie przekażą oni broń kolejnym agentom, którzy zostaną na miejscu i będą doradzali przywódcom lokalnych organizacji wyzwoleńczych[...]".

"[...] Niestety dużym zagrożeniem mogą okazać się wrogowie ludu, którzy po raz kolejny odnieśli zwycięstwo w sfałszowanych wyborach jedenastego listopada. Nasze możliwości na tym terenie są dużo mniejsze niż w przypadku Norwegii, jednakże stanowią oni marginalne zagrożenie dla planów utworzenia tarczy ochronnej Komuny na Morzu Północnym. Pomimo tego zaleca się intensyfikację działań również tutaj – uwaga rządzących musi być zajęta czymś innym niż efektami naszych działań w Norwegii".

Dwunastego listopada rozpoczął się szczyt w Seulu. Brali w nim udział przedstawiciele koreańskich organizacji niepodległościowych i cesarstwa Japonii. Doprowadziły do tego liczne demonstracje niepodległościowe, które często przekształcały się w zamieszki. Doszło do tego, że w niektórych rejonach Japończycy utracili kontrolę nad wsiami i mniejszymi miastami.

Zakończyły się one piętnastego. Obie strony uważały je za sukces: Koreańczycy – gdyż uzyskali (przynajmniej teoretyczną) autonomię w sprawach wewnętrznych swego półwyspu, a Japończycy – ponieważ udało im się utrzymać zależność ekonomiczną nowego państwa i uczynić je swoim wasalem. Najmniej uszczęśliwieni tym byli lokalni syndykaliści, którzy chcieli wykorzystać sytuację dla swoich celów.

*Screen mi gdzieś zniknął. Albo zapomniałem go zrobić.

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 11

Fragment gazety La Capital:

"W dniu dwunastego grudnia rząd brazylijski podjął decyzję o spaleniu jeszcze większej ilości kawy i topieniu innych rodzajów żywności. W sytuacji, gdy wielu ludzi w owym kraju cierpi głód jest to wręcz prowokowanie rewolucji. Wygląda na to, że rządzący owym państwem zamiast wziąć przykład z jaśniejącego przykładu następczyni Inperium Hiszpańskiego wolą robić wszystko po swojemu. Ten przejaw pychy doprowadzi ich do zguby".

Archiwum państwowe La Platy

Archiwista spojrzał na nowe dokumenty, które mu przywieziono. Wszystkie z nich uznał za mało ważne. Co prawda nad jednym – informacją o badaniach nad wodnopłatami – trochę się zastanawiał, ale ostatecznie postanowił je odłożyć. "Samoloty lądujące na wodzie, phy! Po co nam to?".

Tymczasem na świecie

Czternastego grudnia odbyły się wybory w Japonii. Zwyciężyli liberałowie popierający utrzymanie obecnego statusu Korei i nadanie ograniczonej autonomii Tajwanowi. W sprawach gospodarki opowiadali się za wolnym rynkiem, zaś w polityce zagranicznej woleli opierać się bardziej na dyplomacji niż na bagnetach – zamierzali rozszerzyć imperium poprzez wspieranie partyzantów na terenie kolonii niemieckich, co zapewniało im życzliwość lokalnej ludności i ważne informacje wywiadowcze przydatne w razie ataku na placówki kaisera.

Niestety, ich plany dotyczące Tajwanu się nie sprawdziły – syndykaliści postanowili wykorzystać zamieszanie powstałe przy wzmianie władzy wzniecając bunt. Szczęśliwie, lokalny garnizon zdołał utrzymać najważniejsze miasta i już trzydziestego grudnia zmusił wrogie oddziały do kapitulacji, albo ucieczki.

Fragment "Times'a na uchodźstwie":

"Noworoczne przemówienie Księcia Ludu należy interpretować jednoznacznie: odbicie ojczyzny pozostaje priorytetem. Co prawda wszelkie stwierdzenia typu "wyzwolimy Londyn do świąt" są nierealne, ale długoterminowe planowanie i determinacja z pewnością przyniosą sukces".

Przemówienie noworoczne Niegasnącego Słońca La Platy Augustina Petro Justo:

Obywatelki i obywatele! La Paltańczycy i La Paltanki! Pozdrawiam was z okazji nowego roku

Poprzedni rok był bez wątpienia czasem wielkich zwycięstw i postępu na drodze ku zwiększenia jasności i tak już Niegasnącego Słońca La Platy! Co prawda zaczęło się od niepowetowanej straty generała Manuela Rodrigueza, jednakże dzięki swej cnocie z pewnością wywalczył on wielkie łaski dla naszego chwalebnego państwa.
Drugi kwartał okazał się być czasem wielkich trudności. Syndykalistyczni agenci wywołali katastrofę na giełdzie bralińskiej i doprowadzili do rozprzestrzenienia się jej na cały wolny świat. Szczęśliwie, nie opuściła nas Niewidzialna Ręka Opatrzności, która zainspirowała naszego ministra gospodarki do utworzenia planu, którego wprowadzenie uzdrowiło ekonomię i odcięło rękę komunistycznym wichrzycielom, którzy chcieli zgasić jaśniejącą gwiazdę naszej nacji!
Kolejne półrocze upłynęło pod znakiem upadku Boliwii i staczania się Brazylii. Szczęśliwie, dzięki wzmocnieniu naszego wojska i przemysłu mogę dzisiaj powiedzieć: dyktatura nie zagraża La Placie! Wrogowie są zatrzymywani na granicach, a nawet jeśli przechodzą, to w zbyt małej ilości, aby cokolwiek zdziałać.
To tyle jeśli chodzi o stary rok. Jego następca z pewnością przyniesie nam: sukces, postęp szczęście i jeszcze większy dobrobyt. Już wkrótce ci, którzy wcześniej stąd uciekali wrócą, aby rozpocząć nowe życie! Kolejne wschody Słońca będą jeszcze jaśniejsze!

Od Autora:

Następne odcinki będą dłuższe, nie obawiajcie się.