Niegasnące Słońce La Platy - AAR

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońce La Platy – AAR

Odcinek 4

Fragment gazety "Der Ökonom“:

„Katastrofa, która niedawno dotknęła Niemcy musiała dotrzeć również do Ameryki Południowej. La Plata i Brazylia ucierpią najmniej, więcnie należy się tam spodziewać upadku na wzrór giełdy berlińskiej, gdyż większosć państw Ameryki Łacińskiej – na czele z La Platą – eksportuje głównie zboża i inne produkty rolne. Pobyt na nie jest w miarę stabilny, jednakże z pewnością również tutaj nastąpi pewien spadek – nie aż tak duży jak gdzie indziej, ale jednak. Ucierpią na tym mniejsze państwa takie jak na przykład Boliwia, którym jeszcze trudniej będzie konkurować z największymi graczami regionu.

Siedemnastego marca do Buenos Aires dotarła wieść o przygotowaniach do szczytu między Boliwią a Peru. Przesunięto wówczas wojska na granicę z tą pierwszą, gdyż nie wiadomo było, czy rząd boliwijski nie zaprosił przypadkiem trzeciego uczestnika rozmów. Owe spotkanie odbyło się dwudziestego drugiego i nie zakończyło się podpisaniem czegokolwiek.

Fragment scenariusza wywiadu z la paltańskim ministrem do spraw bezpieczeństwa – Fellipem Urtrapilletą:

Dziennikarz: Co myśli pan o możliwościach obrony La Platy przed wrogimi szpiegami? Jak duży jest nasz potencjał?

Minister: Jesteśmy całkowicie zabezpieczeni przed wrogimi prowokacjami. Posiadamy nie tylko nowoczesne urządzenia, ale – co ważniejsze – dobrze zmotywowanych i wyszkolonych agentów zdolnych do zniszczenia każdej zagranicznej siatki terrorystycznej.

Dziennikarz: Czy istnieje jakiś wróg na tyle bezczelny i chytry, aby próbował nas zaatakować w ten sposób?

Minister: Tak. Są to syndykaliści. Chcą oni zniszczyć nie tylko La Platę, ale również cały wolny świat. Dlatego też należy ich zwalczać zawsze i wszędzie!

Dziennikarz: Rozumiem, iż mogą być zagrożeniem dla Niemiec, ale tutaj?

Minister: Celem naszych wrogów jest ogólnoświatowy przewrót, więc działają wszędzie – również tutaj! Z pewnością posłali już wielu szpiegów do naszego państwa i tylko czekają na odpowiedni moment. Szczęśliwie, nie będą go mieli.

Dziennikarz: Jakie dziedziny zostaną poprawione po sprowadzeniu maszyn?

Minister: Zamierzamy ulepszyć nasze budownictwo, ale o tym wie więcej minister gospodarki.

Tymczasem na Świecie

Dwunastego marca zginął przywódca Meksyku – Zapata. Wszyscy jego wsółpracownicy zapadli w przerażenie, które idealnie opisuje cytat "Przywódca zginął, ale kto powie o tym Zapacie?". Tylko jeden wyższy urzędnik zdołał otrząsnąć się z tego na tyle szybko, aby podjąć jakieś działania – był to generał Toledano. W ciągu kilku godzin w stolicy Meksyku rozpoczęła się akcja "kara za sprzeniewieżenie" której cel oficjalny brzmiał: "wyeliminować wrogów ludu, którzy przyczynili się do śmierci przywódcy". Oznaczało to nic innego, jak "wyeliminować tych, którzy mogą mi zagrozić".

Jednakże w Europie nikt się tym nie przejął – ważniejsze było to, co działo sie na wodach wokól Irlandii. Unia Brytanii chcąc zabezpieczyć swoje szlaki handlowe urządziła pokaz siły: People's Navy w sile kilku niszczycieli, krążowników i lotniskowca wpłynęła na wody terytorialne Irlandii żądając od jej rządu wystosowania deklaracji przyjaźni do narodu brytyjskiego. Krążyły plotki o planowanym "wyzwoleniu" owej wyspy, szczęśliwie Brytyjczycy przestraszyli się świstka papieru przysłanego im z Berlina.

Dwudziestego siódmego marca wydarzyły się dwie rzeczy – pierwszą było zamknięcie przez niemieckich przemysłowców nierentownych fabryk. Pozwolę sobie na przytoczenie tutaj oficjalnej dyrektywy AoG:

"W związku z nierentownościa fabryk eksportujących produkty do Cesarstwa Quing postanawia się, co następuje:

§ 1 Wyznaczone fabryki zostają zamknięte, a ich pracownicy – zwolnieni.

§ 2 W związku z tym iż rada zarządu nie widzi sensu w utrzymywaniu niepracujących fabryk, zostaną one sprzedane.

§ 3 Oferty kupna należy składać do dnia 30 marca 1936 roku.

§ 4 W razie braku jakichkolwie ofert fabryki zostaną zburzone.

Drugą opisze artykuł z "Wieści Warszawskich":

"Zaproponowany przez elementy pro-austriackie projekt utworzenia tak zwanej "Ordynacji Zamojskiej" został odrzucony przez radę regencyjną. Jego oficjalnym celem było "zapewnienie nowych miejsc pracy poprzez wspólpracę z Galicją", jednakże bardzo łatwo można wywnioskować, iż tak naprawdę chodziło o gospodarcze uzależnienie Warszawy od Wiednia oraz przyłączenie Polski do Imperium Habsburgów w dłuższej perspektywie.".

Fabryki, które Niemcy chcieli zamknąć dostarczały Cesarstwu Quing bardzo wielu potrzebnych produktów, więc cesarz zdecydował się na ich zakup w celu zabezpieczenia gospodarki swego państwa przed kryzysem. Nie uznawano tego jednakże za przebudzenie smoka – po za tym władca nie podejmował praktycznie żadnych kroków, aby zwiększyć swą potęgę.